Το πρωί της 1ης Απρίλης, είμασταν για άλλη μια φορά στο σταθμό μετρό πανόρμου ως επιτροπή κατοίκων 7ου...δείχνοντας ότι αν και πρωταπριλιά δεν κάνουμε καθόλου πλάκα όταν λέμε ότι θα είμαστε συνέχεια σε δράση. Τα πράγματα πήγαν καλά.
Οι αντιδράσεις ήταν σε γενικές γραμμές εντάξει, αν και δεν έλλειψαν και οι λίγες ακραίες, είτε αρνητικές είτε θετικές. Βρέθηκαν 3-4 "νομοταγείς" και "εργατικοί/τίμιοι" συμπολίτες μας που άρχισαν τα κλασικά βρισίδια και υστερικά σκισίματα των αφισσών που κάλυπταν τα ακυρωτικά μηχανήματα, ορμώμενοι από μια ακατανίκητη ανάγκη να πληρώσουν τα χρέη τους στο κράτος... όμως είχαμε και ωραία σκηνικά , όπως για παράδειγμα την περίπτωση μιας κυρίας, που στη θέα ενός συμπολίτη της που επιδιδόταν στην ανωτέρω λυσσαλέα νομιμοφροσύνη, μας έβγαλε όλους λάδι, κυνηγώντας τον στις κυλιόμενες και υποστηρίζοντας τις δράσεις μας με λίγα λόγια τον έκραξε για τα καλά κι αυτός όπου φύγει φύγει!
Είχαμε αρκετό κόσμο που έστω και φραστικά ή με ένα χαμόγελο μας έδειχνε τη συμπαράστασή του και τη συμφωνία του με τα αιτήματα που προβάλλουμε. Ωστόσο ο φόβος του προστίμου παραμένει για την συντριπτική πλειοψηφία τροχοπέδη για την όποια ατομική αντίδραση στο χαράτσι. Ο φόβος δεν έχει νικηθεί και χρειάζεται περισσότερη δουλειά και συζήτηση για να γίνει πραγματικά μαζικό το κίνημα μας. Ελπίζουμε η 9 Απρίλη να ενδυναμώσει το κίνημα και τις επιτροπές μας. Το χιούμορ πάντα βοηθάει (οι πινακίδες μας ήταν και πάλι εκεί), αλλά υπάρχουν κι άλλα εργαλεία που μένει να ανακαλύψουμε για να φέρουμε περισσότερο κόσμο με το μέρος μας ή τουλάχιστον να τον κάνουμε να αποδεχθεί τη "νομιμότητα" (με την έννοια της δικαιοσύνης) των αιτημάτων μας.
venceremos
Οι αντιδράσεις ήταν σε γενικές γραμμές εντάξει, αν και δεν έλλειψαν και οι λίγες ακραίες, είτε αρνητικές είτε θετικές. Βρέθηκαν 3-4 "νομοταγείς" και "εργατικοί/τίμιοι" συμπολίτες μας που άρχισαν τα κλασικά βρισίδια και υστερικά σκισίματα των αφισσών που κάλυπταν τα ακυρωτικά μηχανήματα, ορμώμενοι από μια ακατανίκητη ανάγκη να πληρώσουν τα χρέη τους στο κράτος... όμως είχαμε και ωραία σκηνικά , όπως για παράδειγμα την περίπτωση μιας κυρίας, που στη θέα ενός συμπολίτη της που επιδιδόταν στην ανωτέρω λυσσαλέα νομιμοφροσύνη, μας έβγαλε όλους λάδι, κυνηγώντας τον στις κυλιόμενες και υποστηρίζοντας τις δράσεις μας με λίγα λόγια τον έκραξε για τα καλά κι αυτός όπου φύγει φύγει!
Είχαμε αρκετό κόσμο που έστω και φραστικά ή με ένα χαμόγελο μας έδειχνε τη συμπαράστασή του και τη συμφωνία του με τα αιτήματα που προβάλλουμε. Ωστόσο ο φόβος του προστίμου παραμένει για την συντριπτική πλειοψηφία τροχοπέδη για την όποια ατομική αντίδραση στο χαράτσι. Ο φόβος δεν έχει νικηθεί και χρειάζεται περισσότερη δουλειά και συζήτηση για να γίνει πραγματικά μαζικό το κίνημα μας. Ελπίζουμε η 9 Απρίλη να ενδυναμώσει το κίνημα και τις επιτροπές μας. Το χιούμορ πάντα βοηθάει (οι πινακίδες μας ήταν και πάλι εκεί), αλλά υπάρχουν κι άλλα εργαλεία που μένει να ανακαλύψουμε για να φέρουμε περισσότερο κόσμο με το μέρος μας ή τουλάχιστον να τον κάνουμε να αποδεχθεί τη "νομιμότητα" (με την έννοια της δικαιοσύνης) των αιτημάτων μας.
venceremos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου