"Οι άνθρωποι είναι πρακτικοί. Θέλουν αλλαγή, όμως αισθάνονται αδύναμοι, μόνοι, δεν θέλουν να είναι σαν ένα φυλλαράκι χλόης που εξέχει από τα άλλα και κόβεται. Περιμένουν σήμα από κάποιον άλλον, που θα κάνει την πρώτη ή τη δεύτερη κίνηση. Και σε συγκεκριμένες στιγμές της ιστορίας υπάρχουν άφοβοι άνθρωποι που παίρνουν το ρίσκο να κάνουν την πρώτη κίνηση, ώστε να ακολουθήσουν κι άλλοι, αρκετά γρήγορα για να μην προλάβουν να κοπούν. Κι αν το καταλαβαίνουμε αυτό, μπορεί και μεις οι ίδιοι να κάνουμε την πρώτη κίνηση."

Χάουαρντ Ζιν

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Στις 9 Απρίλη έγινε... χαμός και πανικός


























Η 9 Απρίλη, μέρα δράσης του «Δεν πληρώνω» και των επιτροπών κατοίκων από όλη την Αθήνα είναι πια γεγονός...










Το μεσημέρι του Σαββάτου πάνω από 500 άνθρωποι συγκεντρωθήκαμε στο Σύνταγμα, ξεκινώντας από κάθε γωνιά της Αθήνας. Πάνω από 20 επιτροπές, αλλά και άνθρωποι που έρχονταν σε επαφή με τις επιτροπές κατοίκων για πρώτη φορά γέμισαν την πλατεία Συντάγματος με τα τραγούδια, τα συνθήματα, τα πανό και τις γεμάτες φαντασία πικέτες τους...

Ξεκινώντας από τη γειτονιά μας

Για την επιτροπή μας, όλα ξεκίνησαν από νωρίς στις 11 το πρωί, όταν πάνω από 30 κάτοικοι μαζευτήκαμε στο μετρό Πανόρμου. Κάποιοι από μας έκλεισαν τα ακυρωτικά. Αφήνοντας φυσικά όπως πάντα 2 ανοιχτά ακυρωτικά μηχανήματα...έτσι ώστε όποιος-α ήθελε να τοποθετεί το εισιτήριο του κατευθείαν στην κοιλιά ή στο στόμα του Πάγκαλου...οι υπόλοιποι μείναμε συγκεντρωμένοι στην πλατεία, μιλώντας με τους περαστικούς και ενημερώνοντας τους για τις δράσεις της επιτροπής μας. Η ντουντούκα δεν σταματούσε να φωνάζει συνθήματα αλλά και να συνομιλεί με τους κατοίκους που μαζεύονταν γύρω μας φωνάζοντας «μπράβο, καλά κάνετε, συνεχίστε» κλπ.

Η συνάντηση με τις άλλες επιτροπές

Γύρω στις 12 μπήκαμε στο μετρό, και γεμίσαμε τα βαγόνια με συνθήματα και τραγούδια. Ο κόσμος χαμογελούσε βλέποντας το γιορταστικό κλίμα που έσπαγε την συνηθισμένη και σιωπηλή μονοτονία που επικρατεί στα βαγόνια.

Ακολουθούν κάποια από τα συνθήματα-τραγούδια μας:

«Ο μισθός μου είναι 600 ευρώ

Η ανεργία 15 τα εκατό

Και με λέμε τζαμπατζή οι υπουργοί και η t.v

Που τους παίρνει η λιμουζίνα το πρωί» (τραγουδάκι στο γνωστό ρυθμό του άσματος τίνος είναι ρε γυναίκα τα παιδιά)

«δεν τα φάγαμε μαζί

Κλέφτη Ρέπα-Τζαμπατζή»

«θα πλήρωνα εισητήριο πρωί και μεσημέρι
αν έπαιρνα και γω αυτά που παίρνεις Πρετεντέρη»

«δεν πληρώνουν φόρους, κρατούν τις εισφορές
στις επιχειρήσεις να στείλετε ελεγκτές»

Έτσι φωνάζοντας και τραγουδώντας φτάσαμε στον Ευαγγελισμό για την προσυγκέντρωση των επιτροπών. Εκεί συναντηθήκαμε με την πρωτοβουλία κατοίκων Ζωγράφου και την πρωτοβουλία πολιτών Αγίας Παρασκευής. Αφού φωνάξαμε για λίγο συνθήματα και ενημερώσαμε τοςυ επιβάτες μπήκαμε σαν ποτάμι και πάλι στα βαγόνια. Όλο το μετρό αντηχούσε από τα συνθήματα και τα τραγούδια μας...ήταν μια χαρούμενη και διαφορετική συγκέντρωση και αυτό άρεσε και εντυπωσίαζε τους περαστικούς...

Στο Σύνταγμα

Φτάνοντας στο Σύνταγμα πάνω από 70 άνθρωποι από τις τρεις επιτροπές βγήκαμε πανηγυρικά στο Σύνταγμα (στο φως του ήλιου) και ενώσαμε τις φωνές μας με τους υπόλοιπους συγκεντρωμένους. Το κλίμα ήταν εντυπωσιακά χαρούμενο και ελπιδοφόρο...Από τα μικρόφωνα τη μουσική διέκοπταν ομιλίες, συνθήματα και χαιρετισμοί από επιτροπές και συλλογικότητες και ένα 4χρονο παιδάκι που φώναξε χαρούμενο «Δεν πληρώνω». Από τις πιο ωραίες στιγμές ήταν όταν έφτασαν στο σύνταγμα οι εργαζόμενοι των δήμων και όλοι μαζί φωνάζαμε συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση και το μνημόνιο...

Λίγο μετά κάναμε με πορεία το γύρο του Συντάγματος με τα πανό, τις πικέτες και κάποια ποδήλατα. Με τις καραμούζες, τις σφυρίχτρες και τα τύμπανα μας κάναμε θόρυβο, τραβώντας την προσοχή του κόσμου που χαιρόταν μαζί μας. Όσο για τους τουρίστες αυτοί ήταν χαρούμενοι που μπόρεσαν να δουν από κοντά μια συγκέντρωση αφού σίγουρα έχουν ακούσει ότι στην Ελλάδα γίνεται χαμός από κινητοποιήσεις. Η συγκέντρωση μας έληξε με άλλη μια επίσκεψη στο σταθμό του μετρό όπου και πάλι κλείσαμε ακυρωτικά, τραγουδήσαμε και μιλήσαμε με επιβάτες...

Φυσικά δεν έλειψαν και τα επεισόδια...η αστυνομία είχε εμφανιστεί από νωρίς στο σύνταγμα...ενώ υπάλληλοι του μετρό είχαν πάρει εντολή να πιέζουν τον κόσμο να ακυρώνει το εισιτήριο του...

Παρ΄όλα αυτά δεν πτοηθήκαμε. Η μαζικότητα, η ζωντάνια και η στήριξη του κόσμου μας δίνουν δύναμη για να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις μας...υπερασπίζοντας όχι μόνο τις συγκοινωνίες αλλά και τα σχολεία και τα νοσοκομεία στις γειτονιές μας που διαλύονται.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου